ديسک کمر


 

نويسنده:فاطمه باقري




 
پارگي و بيرون زدگي ديسک بين مهره اي در اثر از هم گسيختگي ناگهاني يا تدريجي رباط ها و بافت هاي حمايتي اطراف ديسک ين مهره اي ( بالشتک هايي که مهره هاي ستون فقرات را از هم جدا مي کنند) ايجاد مي شود. ديسک هاي بين مهره هاي گردن يا کمر بيشتر از ساير قسمت هاي ستون فقرات دچار اين مشکل مي شوند. جابه جايي جسم صفحه اي بين مهره اي ممکن است به صورت پرولاپس، فتق، پارگي يا بيرون زدگي ديسک بروز کند که نشان دهنده از بين رفتن کل ديسک بين دو مهره است. ستون فقرات و مهره هاي ناحيه سينه اي که کمترين آسيب پذيري را دارند، به نظر مي رسد بر اثر نيروهاي حاصل از جاذبه صفحات مهره هاي کمري در قياس با صفحات گردني دچار پارگي مي شوند.

علل بيماري
 

با ضعيف شدن و پارگي بافت ديسک، به رشته هاي عصبي که از درون کانال ستون فقرات عبور مي کنند، فشار مي آورد. اين از هم گسيختگي بافت ديسکي در اثر آسيب ناگهاني يا استرس مزمن، مثلاً بلند کردن مداوم اشياي سنگين يا چاقي، به وجود مي آيد. فتق صفحه مهره اي ناشي از خم شدن کمر بدون جمع کردن زانوها و اجراي حرکات چرخشي است که فشار زيادي بر صفحه بين مهره اي وارد مي کند. فشار مکرر به شکل فزاينده اي مقاومت صفحه را کاهش داده و موجب بيرون زدگي و فتق آن مي شود. عوامل خطر آفرين عبارتند از: کار شديد جسمي، ورزش سخت يا توان فرسا، عضلات ضعيف شکمي و پشت، وزنه برداري، عدم آمادگي جسماني و پيچش ناگهاني و شديد بدن يا پرش از ارتفاع زياد. براي پيشگيري، بايد اشيا را با روش درست بلند کرد و براي حفظ توان و قدرت عضلاني مناسب، مرتباً ورزش کنيد.

علائم باليني
 

علائم پارگي صفحه بين مهره اي کمري علائم بيروني زدن ديسک بين مهره اي در قسمت تحتاني کمر و يا پارگي صفحه بين مهره اي کمري شامل موارد زير است:
درد نواحي پايين پشت ( کمر) که به پشت ران ها، پشت باسن، ران، ساق پا، يا پا انتشار دارد (درد سياتيک) و معمولاً در اثر حرکت شديدتر مي شود.

گرفتگي عضلات
 

*تشديد درد بر اثر کشيدگي و فشار ( حرکت، سرفه، عطسه، بلند کردن اشيا زور زدن جهت دفع مدفوع، دولا شدن و بالا آوردن مستقيم پا)
*از بين رفتن رفلکس هاي عميق تاندون
*حساسيت شديد در ناحيه توزيع ريشه هاي عصب تحت تأثير
*عدم کنترل ادرار و مدفوع، تحليل رفتن و ضعف عضلات ( از عوارض احتمالي)
*علائم پارگي صفحه بين مهره اي گردن
در صورت بيرون زدن ديسک بين مهره اي در گردن، علائم زير بروز مي کند:
*درد گردن، شانه يا در مسير باز و به سمت دست که اين درد با حرکت بدتر مي شود.
*ضعف، بي حسي، يا تحليل رفتن عضلات دست ( اندام فوقاني)
*سفتي گردن ( حرکت گردن يا پشت براي مصدوم بسيار دشوار است و يا اصلاً قادر به اين کارنيست.)

تشخيص بيماري
 

اقداماتي که براي تشخيص بيماري انجام مي شوند، شامل موارد زير است:
*عکسبرداري از گردن يا قسمت پاييني ستون مهره ها، از جمله ميلوگرام ( تزريق ماده رنگي در مايع اطراف ستون مهره اي که به هنگام عکسبرداري با اشعه ايکس به راحتي ديده مي شود)
*ديسکوگرافي ( تزريق ماده رنگي درون ديسک)
*سي تي اسکن
ام آر آي (MRI)

درمان
 

در مرحله حاد بيماري، بهتر است حداقل دو هفته در رختخواب استراحت کنيد و فعاليت هاي طبيعي خود را با بهبود علائم از سر بگيريد. استراحت طولاني در رختخواب به هيچ عنوان توصيه نمي شود.
از دراز کشيدن به صورت دمر و استفاده از بالش هاي بزرگ و ضخيم بايد اجتناب کرد. سعي کنيد در يک سطح صاف و محکم در راحت ترين وضعيت ممکن بخوابيد.
*در 72 ساعت اول و گاهي نيز بيشتر، کيسه يخ روي ناحيه دردناک قرار دهيد. اين کار به کاهش درد و گرفتگي عضلات کمک مي کند.
*استفاده از کشش متناسب جهت تسکين درد در فتق صفحات بين مهره اي گردن نيز گاه مؤثر است.
*بازتواني براي تقويت عضلات، اجراي نرمش هاي انبساطي پيشرونده عضلاني و ساير روش هاي کاهش تنش
*روان درماني يا مشاوره براي فراگيري روش هاي مقابله با درد مداوم
*حرارت درماني عمقي، ماوراي صوتي و استفاده از حرارت موضعي مرطوب ( به جاي اين کار مي توانيد از لامپ گرمايي، دوش يا حمام آب داغ، کمپرس آب داغ، يا صفحات گرم کننده براي تخفيف درد استفاده کنيد).
*استفاده از جوراب هاي ضدواريس و خمش و بازشدگي متناسب پا به منظور پيشگيري از ترومبوفلبيت
منبع:نشريه دنياي سلامت، شماره 55.